Ben bir adamı Çok sevdim hem de öyle çok sevdimki Kendi canımdan çok sevdim değer verdim güvendim inandım onun o gözleri bakışı duruşu kokusu teni öyle güzeldi ki ben onun her dakika her saniye her salise düşündüm sürekli aklımda o vardı unutamıyorum hani bir insan sesi huzur verir ya bana da veriyordu öyle çok seviyordum ki gözüm hiçbir şey görmüyordu sanki gözümün önüne bir perde inmişti sadece aklımda o vardı kalbimde her hecemde sabah akşam onu düşünürdüm öyle çok sevdimki ailemi karşıma aldım ama değmezmiş onun için beni sevmeyen bana aşık olmayan beni aldatan bir için ailemi karşıma almışım ben ona güvendim kimse güvenmedim kadar inandım kimseye inanmadım kadar ona inandım meğersem yalanmış çok güzel oynamış günlerce ağladım aylarca ağladım ama ağlamak boşaymış değmiyor Muş değmezmiş bunu çok sonra fark ettim bunu anlatmamin sebebi kimse kolay kolay güvenmeyin inanmayın değer vermeyin siz verdikçe onlar tepenize çıkar çünkü