Zeñgin bir kiz warmyş.Bu kiziñ ady Hayatmyş. Hayat okadar zenginmişki okuldeki arkadaşlary onuñ zeñgin oldugu icin saygi duyarmyşlar.Hayatyn arkadaşlary okadar cok diki anlatylamaz.Ama bu mutlu günler cok sürmemiş.Günlerde bir gün Hayatyñ babasynyñ işi kötülenmiş. Hayat bu duruma okadar üzülmiş we aglamyş.Ertesi gun Hayat okula gitmiş ama gitdigine pişman olmuş cunki arkadaşlary onuñ artyk fakir oldugu biliyordular we tek arkadaşy bile zor gününde Hayatyn yanynda olmamyşdy.Hayat okuldan döndiginde annesi:janym kizim ne oldu. demiş Hayatsa:annejim biz artyk fakir oldugumuz icin arkadaşlarym beni ýanlarynda istemiyor,dedi-de aglamyş.Hayat bu duruma alişmişdi artyk arkadaşlary onuñ yaninda dilmiş.Babasynyñ arkadaşlary bile zor gününde onuñ yanynda digildi. Aradan iki yyl geçdi.Hayatyñ babasy işlerini ýoluna koýmuşdi ,şimdi Hayat zeñgin aldu.Hayat okula gitdiginde arkadaşlary ona :janym arkadaşym,gibi itifatlar ediyordular.Hayat bu duruma sinirlenmişde:dostumuñ iyi günümde köti günümde yanymda olmiyijaksa hiç lazym degil,dedi. Siziñde böyle arkadaşlaryñyz warmy.Iyi günüñizde yanyñyzda,köti günüñizde sizi birakiyormu.