Sizinle hayatımda yaşadığım en büyük tecrübemden bahsedeceğim.Yıllardan 2016'dı Eylül ayıydı okullar açılmış ve ben okula gidiyordum 10 sınıftım ozamanlar durumum okadar kötüydü'ki yanı herşeyden vazgeçmiş gibiydim ailevi sorunlar bir sürü talihsizlik dert sıkıntım vardı ve bir gün hayatımın seyrini değiştiren ve beni çaresizliğin koynuna istemeden de olsa atan kişiyi tanımıştım sınıfımıza yeni bir kız gelmişti oysa aradan 7 gün falan geçmesine rağmen yeni farketmiştim onu çünkü benim bir arka sırama geçmişti onu ilk gördüğüm anda içimde birşeyler olmuştu sanki onunla daha önce başka bir hayat yaşamışız gibi hissettim çok güzeldi elma yanaklı hafif sarı saçlı gülünce gözlerinin içi gülerdi çok güzeldi
Ben birini sevmesini bilmiyordum çünkü sevgi görmemiştim tabiki onada sevgimi ifade edemedim hep elime yüzüme bulaştırdım onu hergün görmek istiyordum bazen sınıfta saçma sapan hareketler yapardım sırf o gülsün diye ben o zamanlar durumum iyi olmadığı için çok çekingen biriydim hor görülen ama bir yandanda yaşadığım bu hayat karşısında dimdik duran bir gençtim ona kendimi ifade etmeye çalıştım az buçuk becersemde sonuç olumsuz oldu kimse böyle birini sevmez hayattan kopukmuş gibi yaşayan bir düzeni olmayan birisini bu durum beni çok üzmüştü oysa ben her sabah okula giderken onu düşünür okuldan dönerken gün boyu geçirdiğimiz zamanı hayal ediyordum sonra bir gün okul çıkışı istiklal marşı okunacaktı onun yanına gittim tam konuşcakken bana mutlu olun ben sınıfımı değiştirdim dedi bunu duyunca çok üzüldüm ona şunu söyledim sen mutlu musun sen mutlusun ben mutsuz ve umutsuz sonra sınıfını değiştirdi ve çok ilginçtir onunla koridorda yada bahçede her denk gelişimizden hemen önce onu göreceğimi hisederdim göz göze geldiğimizde kalbim deli gibi atardı ayaklarım uyuşurdu kelimeler boğazıma düğümlenirdi onu başkasının yanında görmeye dayanamazdım okullar kapanmaya doğru aylardan 9 Mayıs tı ben o gün sınıfta 2 kişiyle kavga etmiştim boğazım yaralanmıştı ve o gün sınav vardı kopya çekilmesin diye öğrencileri ayrı sınıflara dağïtıyorlardı o gün ben başka bir sınıfa gitim ve onunda o sınıfa geleceğini hissettim ve bir anda onu gördüm benim hiç moralim yoktu ona bakmaya bile korkuyordum ben onu gerçekten çok seviyordum her gece yurdunun yanından geçerdim onu görmek için bir gün bir düğün yurdun hemen yanında bende tesadüf oradan geçiyordum ve onu gördüm düğünde hızlı adımlarla uzaklaştım oradan ve sonra okul bitti biz başka bir yere taşındık tabi bende başka bir okula onu hiç ziyarete gitmedim çünkü kendime güvenim hiç kalmamıştı söz konusu o olunca saçmalıyordum aradan 4 yıl geçmişti çileli dertli sıkıntılı hergece her sabah onun hayaliyle arda bir rüyamda gördüğüm 4 yıl sonra lise bitmişti tabi her yerde onu soruyordum birgün instagramnı buldum çok heycanlıydım hemen uzun bir mesaj atım ne yazdığımı bile bilmiyordum 3 gün falan yazıştık ama yine sonuç hayırdı bana birdaha mesaj atma demişti çok üzülmüştüm dedimya ben sevmesini bilmiyorum o' olunca çok saçmalıyorum şimdi yıllardan 2021 onu hala ilk günkü gibi seviyorum çünkü sadece var olanı sevmez insan anılarını sever herşeyini gerçek aşk gönül gözüyle yürekte yaşar varsın o olmasın sen bu satırları okuyorsun ve sen bunları okurken herşey için çok geç olmuş çok zaman geçmiş bunuda biliyorum ama bu geçen zaman her ne kadarsa bilki ben seni hala yüreğimde taşıyorum sen benim gizli yaramsın sen benim zafım tek kırılma noktamsın seni çok seviyorum.